Idź do

Czym się wyróżniamy

Wigierski Park Narodowy wyróżnia niezwykłe bogactwo jezior otoczonych rozległymi lasami. Oprócz największego i słynnego ze swej malowniczości jeziora Wigry, w parku znajduje się jeszcze 41 naturalnych zbiorników wodnych. Osobliwością są suchary – śródleśne, niewielkie jeziorka dystroficzne (z kwaśną wodą bogatą w substancje humusowe), otoczone pływającym kożuchem składającym się głównie z mchów torfowców. Przez WPN przepływa Czarna Hańcza, dopływ Niemna. W północnej części parku płyną rzeki o bystrym nurcie: Kamionka, Wiatrołuża i Maniówka. Można śmiało stwierdzić, że nie ma w Polsce drugiego parku narodowego z tak dobrze wykształconym i urozmaiconym krajobrazem pojeziernym najmłodszego zlodowacenia. Ten leśno-jeziorny krajobraz uzupełniają otwarte tereny wsi, pól i łąk, z urozmaiconą polodowcową rzeźbą terenu. W wielu miejscach otwiera się widok na pokamedulski zespół klasztorny majestatycznie wznoszący się na wigierskim półwyspie.

Wigierski Park Narodowy jest położony w północno-wschodniej Polsce, na wschód od miasta Suwałki, w centrum regionu zwanego Suwalszczyzną

Natura 2000

Wyjątkowa różnorodność ekosystemów wodnych, leśnych, torfowiskowych oraz użytków rolnych decyduje o dużym zróżnicowaniu gatunkowym występujących tu roślin, grzybów i zwierząt. Ze względu na obecność wielu siedlisk przyrodniczych i gatunków coraz rzadszych w skali kontynentu, teren parku został włączony do europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000.

Więcej o tym przeczytasz tutaj: Natura2000

Wigierski Park Narodowy w pigułce

WPN został utworzony rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1988 r. w sprawie utworzenia Wigierskiego Parku Narodowego (Dz.U. 1988 Nr 25 poz. 173). Zgodnie z nim istnieje od 1 stycznia 1989 roku
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 marca 1997 r. w sprawie Wigierskiego Parku Narodowego (Dz.U. z dnia 14 marca 1997 r.), powierzchnia Parku wynosi 15 085,49 ha. W rzeczywistości jest większa i zmienia się w miarę porządkowania dokumentacji geodezyjnej działek znajdujących się na jego terenie
Otulina to strefa ochronna granicząca z parkiem narodowym i wyznaczona w celu zabezpieczenia przed zagrożeniami zewnętrznymi wynikającymi z działalności człowieka
Mezoregiony geograficzne: Pojezierze Wschodniosuwalskie, Równina Augustowska
  • powierzchniowo: lasy - 9025 ha, wody - 2899 ha, tereny rolnicze, zabudowane i inne - 3166 ha
  • procentowo: lasy - 60%, wody - 19%, tereny rolnicze, zabudowane i inne - 21%
  • powierzchniowo: ścisła - 1815 ha, czynna - 10535 ha, krajobrazowa - 2740 ha
  • procentowo: ścisła - 12%, czynna - 70%, krajobrazowa - 18%
(zgodnie z zadaniami ochronnymi dla Wigierskiego Parku Narodowego na 2024 rok)
województwo podlaskie, powiat suwalski (gmina Suwałki), powiat sejneński (gminy Krasnopol i Giby), powiat augustowski (gmina Nowinka)