AMATORSKI POŁÓW RYB
Amatorski połów ryb można uprawiać na następujących wodach Wigierskiego Parku Narodowego:na jeziorach: Wigry, Pierty, Leszczewek, Omułówek, Czarne koło Bryzgla, Czarne kkoło Gawrych Rudy, Mulaczysko, Postaw,
na rzece Czarnej Hańczy płynącej w granicach WPN, na odcinku od jeziora Wigry do miejscowości Studziany Las.
Poniżej znajdziesz szczegółowy regulamin amatorskiego połowu ryb oraz cennik licencji upoważniających do wędkowania.
na rzece Czarnej Hańczy płynącej w granicach WPN, na odcinku od jeziora Wigry do miejscowości Studziany Las.
Poniżej znajdziesz szczegółowy regulamin amatorskiego połowu ryb oraz cennik licencji upoważniających do wędkowania.
Na parkowe łowiska wędkarskie składa się osiem różnorodnych jezior, o łącznej powierzchni wynoszącej nieco ponad 2500 hektarów. Do wędkowania udostępniony jest również kilkukilometrowy fragment rzeki Czarnej Hańczy wypływającej z jeziora Wigry.
Wędkarze jeziorowi mają w WPN-ie do dyspozycji ogromne, silnie rozczłonkowane Wigry, dużo mniejsze, ale wciąż okazałe i głębokie Pierty oraz sześć zdecydowanie odstających od poprzedników wielkością, z reguły płytkich i kameralnych wręcz jeziorek, których powierzchnia wynosi od kilku do kilkunastu hektarów.
W Czarnej Hańczy wypływającej z jeziora Wigry przeważają łowiska o charakterze nizinnym, gdzie łowić będziemy ryby typowo jeziorowe. Na około dwukilometrowym odcinku między Wysokim Mostem i Studzianym Lasem rzeka posiada charakter szybko płynącego potoku, który zasiedlają prądolubne gatunki spotykane
w górskich rzekach.
Wędkarze jeziorowi mają w WPN-ie do dyspozycji ogromne, silnie rozczłonkowane Wigry, dużo mniejsze, ale wciąż okazałe i głębokie Pierty oraz sześć zdecydowanie odstających od poprzedników wielkością, z reguły płytkich i kameralnych wręcz jeziorek, których powierzchnia wynosi od kilku do kilkunastu hektarów.
W Czarnej Hańczy wypływającej z jeziora Wigry przeważają łowiska o charakterze nizinnym, gdzie łowić będziemy ryby typowo jeziorowe. Na około dwukilometrowym odcinku między Wysokim Mostem i Studzianym Lasem rzeka posiada charakter szybko płynącego potoku, który zasiedlają prądolubne gatunki spotykane
w górskich rzekach.
Atutem parkowych łowisk jest bogactwo ryb - 31 gatunków. Są to: troć jeziorowa, pstrąg potokowy, sieja, sielawa, stynka, szczupak, lin, karaś, karp, leszcz, krąp, ukleja, płoć, jelec, jaź, wzdręga, sum, węgorz, miętus, okoń, jazgarz, różanka, kleń, kiełb, słonecznica, piskorz, koza, śliz, strzebla potokowa, piekielnica i ciernik. Pięć z nich – piskorz, koza, śliz, różanka oraz strzebla potokowa – należy do gatunków chronionych. Koza, piskorz i różanka są przedmiotami ochrony w ramach sieci Natura 2000.
Nad tutejszymi jeziorami i rzekami z reguły brak jest nadmiernego tłoku, co szczególnie docenią osoby preferujące ciszę, spokój oraz bliski kontakt z naturą.
Nad tutejszymi jeziorami i rzekami z reguły brak jest nadmiernego tłoku, co szczególnie docenią osoby preferujące ciszę, spokój oraz bliski kontakt z naturą.
Regulamin i cennik wędkowania w WPN
Pobierz mapę wędkarskiego udostępnienia jezior i rzek
-
Mapa wędkarskiego udostępnienia jezior i rzek
Pobierzpdf - 1.74 MB
ZAKUP LICENCJI WĘDKARSKICH PRZEZ INTERNET:
CHARAKTERYSTYKA AKWENÓW UDOSTĘPNIONYCH DO WĘDKOWANIA
Powierzchnia 2202 ha, głębokość maksymalna 73 m, głębokość średnia 16 m, typ troficzny - mezo-eutrofia, przejrzystość wody latem ok. 3-5 m, powierzchnia podwodnych łąk 420 ha, liczba zbiorowisk roślin wodnych - 27.
Jest to największe jezioro Suwalszczyzny z bardzo urozmaiconą linią brzegową, której długość wynosi ponad 75 kilometrów. Dno Wigier jest mocno pofałdowane, a głębokość wód bardzo zróżnicowana. Dzięki dużej zmienności warunków środowiskowych, systematycznym zarybieniom oraz stałej dbałości o czystość wód jezioro to posiada bardzo bogaty rybostan - 26 gatunków. Herbowe wędkarskie ryby wigierskie to leszcz, płoć, lin, okoń oraz szczupak.
Rybostan: leszcz, płoć, lin, okoń, szczupak, sum, troć jeziorowa, sielawa, sieja, stynka, węgorz, kleń, jaź, wzdręga, słonecznica, kiełb, ukleja, krąp, różanka, karaś, koza, piskorz, miętus, ciernik, jazgarz.
Jest to największe jezioro Suwalszczyzny z bardzo urozmaiconą linią brzegową, której długość wynosi ponad 75 kilometrów. Dno Wigier jest mocno pofałdowane, a głębokość wód bardzo zróżnicowana. Dzięki dużej zmienności warunków środowiskowych, systematycznym zarybieniom oraz stałej dbałości o czystość wód jezioro to posiada bardzo bogaty rybostan - 26 gatunków. Herbowe wędkarskie ryby wigierskie to leszcz, płoć, lin, okoń oraz szczupak.
Rybostan: leszcz, płoć, lin, okoń, szczupak, sum, troć jeziorowa, sielawa, sieja, stynka, węgorz, kleń, jaź, wzdręga, słonecznica, kiełb, ukleja, krąp, różanka, karaś, koza, piskorz, miętus, ciernik, jazgarz.
Powierzchnia 236 ha, głębokość maksymalna 38 m, głębokość średni 10 m., typ troficzny - mezo-eutrofia, przejrzystość wody latem ok. 2 m, powierzchnia podwodnych łąk ok. 40 ha.
Drugie co wielkości jezioro, położone w północnej części parku. Jest to głęboki zbiornik, z silnie pofałdowanych dnem, dlatego występujący tu rybostan podobny jest do tego, jaki występuje w jeziorze Wigry. Pas trzcinowisk szczelnie otacza jezioro bardzo ograniczając warunki do wędkowania z brzegu. Brak możliwości wypożyczenia sprzętu pływającego wymusza posiadanie własnej łodzi. Wodowanie jednostek pływających jedynie w obrębie prywatnych posesji.
Rybostan: leszcz, płoć, lin, okoń, szczupak, kleń, jaź, wzdręga, kiełb, ukleja, krąp, karaś, sum, miętus, węgorz, jazgarz, troć jeziorowa, sielawa, sieja.
Drugie co wielkości jezioro, położone w północnej części parku. Jest to głęboki zbiornik, z silnie pofałdowanych dnem, dlatego występujący tu rybostan podobny jest do tego, jaki występuje w jeziorze Wigry. Pas trzcinowisk szczelnie otacza jezioro bardzo ograniczając warunki do wędkowania z brzegu. Brak możliwości wypożyczenia sprzętu pływającego wymusza posiadanie własnej łodzi. Wodowanie jednostek pływających jedynie w obrębie prywatnych posesji.
Rybostan: leszcz, płoć, lin, okoń, szczupak, kleń, jaź, wzdręga, kiełb, ukleja, krąp, karaś, sum, miętus, węgorz, jazgarz, troć jeziorowa, sielawa, sieja.
Powierzchnia 22 ha, głębokość maksymalna 6,5 m, głębokość średnia 3,6 m, typ troficzny - eutrofia, przejrzystość wody latem ok. 1 m, powierzchnia podwodnych łąk ok. 3 ha, liczba zbiorowisk roślin wodnych -10.
Zbiornik bezpośrednio połączony z jeziorem Wigry. Stosunkowo płytki zbiornik z dobrze wykształconą strefą roślinności szuwarowej, która szczelnie otacza misę jeziora. Wędkowanie z brzegu jest bardzo ograniczone. Wodowanie jednostek pływających możliwe jest przy ogólnodostępnym pomoście. Możemy tu liczyć na lina oraz różnorodny białoryb.
Rybostan: lin, leszcz, krąp, płoć, wzdręga, ukleja, karaś, okoń, szczupak, sum, węgorz.
Zbiornik bezpośrednio połączony z jeziorem Wigry. Stosunkowo płytki zbiornik z dobrze wykształconą strefą roślinności szuwarowej, która szczelnie otacza misę jeziora. Wędkowanie z brzegu jest bardzo ograniczone. Wodowanie jednostek pływających możliwe jest przy ogólnodostępnym pomoście. Możemy tu liczyć na lina oraz różnorodny białoryb.
Rybostan: lin, leszcz, krąp, płoć, wzdręga, ukleja, karaś, okoń, szczupak, sum, węgorz.
Powierzchnia 18 ha, głębokość maksymalna 20,5 m, głębokość średnia 5,7 m, typ troficzny - eutrofia, przejrzystość wody latem ok. 2 m, pow. podwodnych łąk 1,1 ha, liczba zbiorowisk roślin wodnych - 8.
Jezioro położone pomiędzy miejscowościami Bryzgiel i Krusznik. Zbiornik oferuje stosunkowo dobre warunki do połowu z brzegu. Nad jeziorem zlokalizowana jest ogólnodostępna plaża, gdzie można także zwodować łódź. Musimy dysponować tu własną jednostką pływającą, gdyż na miejscu nie ma możliwości ich wypożyczenia.
W jeziorze tym możemy liczyć na przyzwoite leszcze, płocie oraz okonie.
Wśród roślin wodnych dominuje trzcina pospolita.
Rybostan: leszcz, płoć, okoń, lin, wzdręga, ukleja, krąp, szczupak, węgorz, sum, jazgarz, sielawa, sieja.
Jezioro położone pomiędzy miejscowościami Bryzgiel i Krusznik. Zbiornik oferuje stosunkowo dobre warunki do połowu z brzegu. Nad jeziorem zlokalizowana jest ogólnodostępna plaża, gdzie można także zwodować łódź. Musimy dysponować tu własną jednostką pływającą, gdyż na miejscu nie ma możliwości ich wypożyczenia.
W jeziorze tym możemy liczyć na przyzwoite leszcze, płocie oraz okonie.
Wśród roślin wodnych dominuje trzcina pospolita.
Rybostan: leszcz, płoć, okoń, lin, wzdręga, ukleja, krąp, szczupak, węgorz, sum, jazgarz, sielawa, sieja.
Powierzchnia 18 ha, głębokość maksymalna 5,5 m, głębokość średnia 3 m, typ troficzny - mezo-eutrofia, przejrzystość wody latem ok. 3 m., pow. podwodnych łąk 4,8 ha, liczba zbiorowisk roślin wodnych - 19.
Przepływowy, niewielki zbiornik położony pomiędzy jeziorami Pierty i Wigry, którego dno prawie całkowicie porośnięte jest roślinnością zanurzoną. To typowo letnie, linowe jezioro, gdzie złowimy także płoć, leszcza oraz okonia. Komfortowe warunki wędkowania jedynie z łodzi. Zimą grubość lodu jest na jeziorze bardzo zróżnicowana, gdyż jest on lokalnie silnie podmywany przez przepływającą przez jezioro rzekę Piertankę. Warunki wędkowania z lodu nie są więc tu bezpieczne.
Rybostan: płoć, okoń, szczupak, węgorz, wzdręga, słonecznica, lin, kiełb, ukleja, krąp, leszcz, sum, różanka, karaś, koza, miętus.
Przepływowy, niewielki zbiornik położony pomiędzy jeziorami Pierty i Wigry, którego dno prawie całkowicie porośnięte jest roślinnością zanurzoną. To typowo letnie, linowe jezioro, gdzie złowimy także płoć, leszcza oraz okonia. Komfortowe warunki wędkowania jedynie z łodzi. Zimą grubość lodu jest na jeziorze bardzo zróżnicowana, gdyż jest on lokalnie silnie podmywany przez przepływającą przez jezioro rzekę Piertankę. Warunki wędkowania z lodu nie są więc tu bezpieczne.
Rybostan: płoć, okoń, szczupak, węgorz, wzdręga, słonecznica, lin, kiełb, ukleja, krąp, leszcz, sum, różanka, karaś, koza, miętus.
Powierzchnia 16 ha, głębokość maksymalna 8 m, głębokość średnia 3 m, typ troficzny - mezo-eutrofia, przejrzystość wody latem ok. 2 m, pow. podwodnych łąk 4,2 ha, liczba zbiorowisk roślin wodnych - 12.
Jezioro połączone z Wigrami. Posiada dogodne warunki do wędkowania jedynie z łodzi. Nad jeziorem zlokalizowane cumowisko łódek będące w zarządzie Parku. Jezioro ma charakter silnie przepływowy, dlatego zimowe wędkowanie z lodu jest tu bardzo niebezpieczne. Możemy tu liczyć na przyzwoitą płoć oraz okonia.
Rośnie tu grążel żółty - gatunek pod ochroną częściową.
Rybostan: płoć, okoń, szczupak, węgorz, wzdręga, słonecznica, lin, kiełb, ukleja, krąp, leszcz, sum, różanka, karaś, koza, miętus.
Jezioro połączone z Wigrami. Posiada dogodne warunki do wędkowania jedynie z łodzi. Nad jeziorem zlokalizowane cumowisko łódek będące w zarządzie Parku. Jezioro ma charakter silnie przepływowy, dlatego zimowe wędkowanie z lodu jest tu bardzo niebezpieczne. Możemy tu liczyć na przyzwoitą płoć oraz okonia.
Rośnie tu grążel żółty - gatunek pod ochroną częściową.
Rybostan: płoć, okoń, szczupak, węgorz, wzdręga, słonecznica, lin, kiełb, ukleja, krąp, leszcz, sum, różanka, karaś, koza, miętus.
Powierzchnia 7,6 ha, głębokość maksymalna 32 m, głębokość średnia 10 m, typ troficzny - mezo-eutrofia, przejrzystość wody latem 4 - 6 m, powierzchnia podwodnych łąk 1,4 ha, liczba zbiorowisk roślin wodnych - 13.
Zbiornik bardzo głęboki, z wąską ławicą przybrzeżną. Dogodne warunki do wędkowania jedynie z łodzi. Jezioro jest połączone z Wigrami dwoma wąskimi przesmykami i jest to jedyny sposób dostania się na to trudne łowisko. Możemy tu liczyć na leszcza, płoć oraz okonia.
Rybostan: leszcz, płoć, okoń, sielawa, szczupak, wzdręga, lin, krąp, ukleja.
Zbiornik bardzo głęboki, z wąską ławicą przybrzeżną. Dogodne warunki do wędkowania jedynie z łodzi. Jezioro jest połączone z Wigrami dwoma wąskimi przesmykami i jest to jedyny sposób dostania się na to trudne łowisko. Możemy tu liczyć na leszcza, płoć oraz okonia.
Rybostan: leszcz, płoć, okoń, sielawa, szczupak, wzdręga, lin, krąp, ukleja.
Powierzchnia 2,8 ha, głębokość maksymalna 10 m, głębokość średnia 2,3 m, typ troficzny - mezo-eutrofia, przejrzystość wody latem 2,5 - 3 m, pow. podwodnych łąk 0,8 ha, liczba zbiorowisk roślin wodnych - 20.
Jezioro jest połączone przesmykiem z Wigrami. Dogodne warunki wędkowania jedynie z łodzi. Jezioro zasilane jest przez liczne źródliska, dlatego wędkowanie z lodu jest na nim bardzo niebezpieczne. Możemy tu liczyć na leszcza, płoć oraz okonia.
Rybostan: leszcz, płoć, okoń, wzdręga, szczupak.
Jezioro jest połączone przesmykiem z Wigrami. Dogodne warunki wędkowania jedynie z łodzi. Jezioro zasilane jest przez liczne źródliska, dlatego wędkowanie z lodu jest na nim bardzo niebezpieczne. Możemy tu liczyć na leszcza, płoć oraz okonia.
Rybostan: leszcz, płoć, okoń, wzdręga, szczupak.
Wypływająca z Wigier Czarna Hańcza ma charakter małej rzeki nizinnej. Po opuszczeniu Wigier i przepłynięciu około 200 metrów rzeka wpada do jeziora Postaw. Na tym krótkim odcinku jest
z reguły bardzo płytka, a brzegi są praktycznie niedostępne do wędkowania. Łowiąc z łodzi możemy tu liczyć na średniej wielkości płocie, okonie, krąpie, wzdręgi, leszcze, ukleje. Po wypłynięciu z jeziora Postaw Czarna Hańcza zachowuje dotychczasowy charakter, i w miejscu, gdzie rzekę przecina most drogowy w Czerwonym Folwarku opuszcza ona teren WPN-u. Na odcinku Czerwony Folwark - Maćkowa Ruda jej wędkarskim gospodarzem jest Polski Związek Wędkarski.
Rzeka wpływa ponownie na teren Parku tuż przed Maćkową Rudą. Docierając tutaj Czarna Hańcza zdążyła przepłynąć już kilka kilometrów i jest już zdecydowanie większa – niesie więcej wody i jest dużo głębsza. Koryto rzeczne posiada liczne meandry, w których głębokość często przekracza 3 m.
Latem roślinność wodna porastająca dno rzeczne oraz brzegi jest tu bardzo dobrze rozwinięta. Daje skuteczne chronienie rybom i bardzo utrudnia połowy. Wędkowanie na tym odcinku możliwe jest jedynie z łodzi, gdyż brzegi są tu zabagnione i szczelnie porośnięte roślinnością szuwarowo-bagienną. Łowiąc tu możemy liczyć na typowo jeziorowy białoryb.
Tuż za mostem drogowym w Wysokim Moście bardzo leniwa dotąd rzeka gwałtownie przyśpiesza swój nurt. Wzrasta szerokość koryta rzecznego oraz zmienna się charakter dna, które jest najczęściej kamienisto-żwirowe lub piaszczyste. W wielu miejscach nurt rzeczny rozdzielany jest przez porastające dno skupiska roślinności wynurzonej, tworząc system wysp i odnóg. Rybostan zdominowany jest tu przez typowo prądolubne ryby jak: klenie, jelce, kiełbie, strzeble potokowe oraz pstrągi.
z reguły bardzo płytka, a brzegi są praktycznie niedostępne do wędkowania. Łowiąc z łodzi możemy tu liczyć na średniej wielkości płocie, okonie, krąpie, wzdręgi, leszcze, ukleje. Po wypłynięciu z jeziora Postaw Czarna Hańcza zachowuje dotychczasowy charakter, i w miejscu, gdzie rzekę przecina most drogowy w Czerwonym Folwarku opuszcza ona teren WPN-u. Na odcinku Czerwony Folwark - Maćkowa Ruda jej wędkarskim gospodarzem jest Polski Związek Wędkarski.
Rzeka wpływa ponownie na teren Parku tuż przed Maćkową Rudą. Docierając tutaj Czarna Hańcza zdążyła przepłynąć już kilka kilometrów i jest już zdecydowanie większa – niesie więcej wody i jest dużo głębsza. Koryto rzeczne posiada liczne meandry, w których głębokość często przekracza 3 m.
Latem roślinność wodna porastająca dno rzeczne oraz brzegi jest tu bardzo dobrze rozwinięta. Daje skuteczne chronienie rybom i bardzo utrudnia połowy. Wędkowanie na tym odcinku możliwe jest jedynie z łodzi, gdyż brzegi są tu zabagnione i szczelnie porośnięte roślinnością szuwarowo-bagienną. Łowiąc tu możemy liczyć na typowo jeziorowy białoryb.
Tuż za mostem drogowym w Wysokim Moście bardzo leniwa dotąd rzeka gwałtownie przyśpiesza swój nurt. Wzrasta szerokość koryta rzecznego oraz zmienna się charakter dna, które jest najczęściej kamienisto-żwirowe lub piaszczyste. W wielu miejscach nurt rzeczny rozdzielany jest przez porastające dno skupiska roślinności wynurzonej, tworząc system wysp i odnóg. Rybostan zdominowany jest tu przez typowo prądolubne ryby jak: klenie, jelce, kiełbie, strzeble potokowe oraz pstrągi.
Pytania i odpowiedzi
Poniżej zamieszczamy pytania i odpowiedzi dotyczące wędkowania na naszych wodach
Zgodnie z art. 3 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 12.04.2018 r. o rejestracji jachtów i innych jednostek pływających o długości do 24 m, obowiązkowi rejestracji podlega jacht oraz jednostka używana do amatorskiego połowu ryb, o długości większej niż 7,5 m lub napędzie mechanicznym o mocy większej niż 15 kW. Należy jednak pamiętać, że jednostka pływająca, która nie podlega obowiązkowi rejestracji, może być zarejestrowana na wniosek właściciela, na co wskazuje art. 3 ust. 3 wymienionej ustawy.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o rybactwie śródlądowym, która reguluje zasady amatorskiego połowu ryb również w parkach narodowych, należy stwierdzić, że:
1) amatorski połów ryb wędką może uprawiać osoba posiadająca kartę wędkarską (…),
2) amatorski połów ryb może uprawiać osoba posiadająca dokument uprawniający do takiego połowu, zwany dalej „kartą wędkarską” lub „kartą łowiectwa podwodnego”, a jeżeli połów ryb odbywa się w wodach uprawnionego do rybactwa – posiadająca ponadto jego zezwolenie (w tym przypadku licencję uprawniającą do wędkowania w wodach Wigierskiego PN),
3) z obowiązku posiadania karty wędkarskiej są zwolnione osoby do lat 14, z tym że mogą one uprawiać amatorski połów ryb wyłącznie pod opieką osoby pełnoletniej posiadającej taką kartę,
4) z obowiązku posiadania karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego są zwolnieni cudzoziemcy czasowo przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadający zezwolenie, o którym mowa w pkt. 2.
Uwzględniając powyższe obywatel RP jeśli chce wędkować w wodach publicznych (nie ważny jest tu okres wędkowania), a za takie należy uznać wszystkie wody w granicach WPN, musi posiadać kartę wędkarską.
1) amatorski połów ryb wędką może uprawiać osoba posiadająca kartę wędkarską (…),
2) amatorski połów ryb może uprawiać osoba posiadająca dokument uprawniający do takiego połowu, zwany dalej „kartą wędkarską” lub „kartą łowiectwa podwodnego”, a jeżeli połów ryb odbywa się w wodach uprawnionego do rybactwa – posiadająca ponadto jego zezwolenie (w tym przypadku licencję uprawniającą do wędkowania w wodach Wigierskiego PN),
3) z obowiązku posiadania karty wędkarskiej są zwolnione osoby do lat 14, z tym że mogą one uprawiać amatorski połów ryb wyłącznie pod opieką osoby pełnoletniej posiadającej taką kartę,
4) z obowiązku posiadania karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego są zwolnieni cudzoziemcy czasowo przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadający zezwolenie, o którym mowa w pkt. 2.
Uwzględniając powyższe obywatel RP jeśli chce wędkować w wodach publicznych (nie ważny jest tu okres wędkowania), a za takie należy uznać wszystkie wody w granicach WPN, musi posiadać kartę wędkarską.
Podawanie rybom w trakcie łowienia robaków, kukurydzy lub innych zakarmiaczy / wypełniaczy / atraktorów należy traktować jako nęcenie. Nęcenie skutkuje wprowadzaniem do wód różnorodnych, zupełnie zbędnych dla środowiska, często wręcz szkodliwych substancji, które ją użyźniają stymulując rozwój glonów wodnych. Niestety problem zakwitów glonowych będących skumulowanym efektem użyźniania wód trapi wciąż wiele naszych jezior i rzek, dlatego staramy się przeciwdziałać temu zjawisku, czemu służy między innymi obowiązujący we wszystkich wodach WPN-u już ponad 30 lat całkowity zakaz zanęcania ryb.
Metoda feederowa polega na podawaniu do łowisk zanęty, najczęściej za pomocą koszyczka zanętowego. Mamy więc tu do czynienia z ewidentnym nęceniem, które jest w WPN zabronione.
Miejsca sprzedaży licencji
Przystanie wędkarskie